Πλούσια σε ταλέντο η παράσταση του ΠΛΟΥΤΟΥ στο Ζεφύρι

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΜΑΗ ΚΑΙ 3-4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017

Την αριστοφανική κωμωδία ΠΛΟΥΤΟΣ επέλεξε να προσφέρει, φέτος, στο κοινό η Θεατρική Ομάδα Ζεφυρίου (ΘΟΖ).

Μετά από τον ομολογουμένως βαρύ «ματωμένο γάμο» της περσινής χρονιάς, η Στέλλα Νικολοθανάση θώρησε πως χρειαζόταν ένα έργο περισσότερο βατό, επίκαιρο και με πολλούς ρόλους, ώστε να αξιοποιηθεί το πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό της Ομάδας.

Ένα δυναμικό που στην πρεμιέρα της παράστασης, την Παρασκευή 26 Μαΐου 2017 πραγματικά κατέπληξε στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου. Με θαυμάσιες ερμηνείες, εξαιρετικές χορογραφίες, σκηνικά και κοστούμια και κυρίως, με την καθοδήγηση της Στέλλας ανέδειξε το πλούσιο νοηματικό υπόβαθρο του έργου.

Εκπληκτικός στο ρόλο του Καρίωνα ο Αντρέας Νταρζάνος, εξαιρετικοί οι Σάκης Μπουζιώτης (Χρεμύλος) και Χρήστος Βλάχος (Πλούτος), μορφή ο Βάιος Παναγιωτόπουλος, πραγματικά απολαυστικοί οι υπόλοιποι. Αφήσαμε για το τέλος την Αναστασία Κορδατζή που έκλεψε την παράσταση, ενώ ο Νίκος Χριστοδουλής, στην πρώτη του εμφάνιση επί σκηνής, ως ιερέας, έδειξε ότι αδικεί, τόσα χρόνια, τον εαυτό του πίσω από την κάμερα.

Καταπληκτικός ο χορός των αγροτών, αναδείχθηκε από τα σκηνοθετικά ευρήματα της Στέλλας και ιδίως από την επιλογή των τραγουδιών που κινήθηκαν από το λαϊκό (γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια) μέχρι μέχρι τo money των ΑΒΒΑ. Ξεχωρίσαμε στην πρώτη της εμφάνιση επί σκηνής, τη σύζυγο του Αντιδημάρχου Θανάση Σχίζα Δήμητρα, που είχε τα κότσια να εκτεθεί όψιμα και δικαιώθηκε.

Πιστή στη Σχολή του Θεάτρου Κουν η Στέλλα προσάρμοσε το έργο στις σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες, ενώ δεν έλειψαν και οι αναφορές στα τοπικά προβλήματα, όπως πχ η Χωματερή. Πολύ καλή έμπνευση (και ιδιαίτερα διδακτικό) ήταν και το χορικό με τις αναφορές στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου και τα ποσοστά της ανεργίας στην Ελλάδα και ιδίως μεταξύ των νέων.

Στην ίδια φιλοσοφία κινήθηκε η επιλογή της μουσικής του Χρήστου Λεοντή από την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» του 1994, αλλά και της μετάφρασης του Γιώργη Γιατρομανωλάκη από την παράσταση του 2001.

Εν κατακλείδι, η κατά την εκδοχή της Στέλλας Νικολοθανάση ΠΛΟΥΤΟΣ είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.

Πρόκειται για μια, πραγματικά, επαγγελματική δουλειά, όπως επεσήμανε, απονέμοντας τα εύσημα στο τέλος της πρεμιέρας, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού Γιώργος Μαυροειδής.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Δήμαρχος Χρήστος Παππούς, χαρακτήρισε το πολιτιστικό προϊόν της ΘΟΖ εξαγώγιμο, υπό την έννοια ότι τα διοικητικά όρια του Δήμου Φυλής είναι πολύ στενά για το ταλέντο της.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην πολύχρονη παρουσία της ΘΟΖ στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου. Η αποδοχή της από την τοπική κοινωνία οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν πάντα ανοιχτή σε όλη την πόλη. Μέλη της έχουν υπάρξει, κατά καιρούς, οι μισοί δημότες, για να μην πούμε οι μισοί …τριακόσιοι. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η Στέλλα έχει το μοναδικό προσόν να «χώνει» στην Ομάδα όποιον μπορεί κανείς να φανταστεί, μηδέ και της Νίκης Βαδεβούλη-Πανάγου εξαιρουμένης, την οποία, φυσικά, είδαμε ανάμεσα στους θεατές. Απορούμε μάλιστα πως της έχει ξεφύγει η «θεατράλ» Λέτα Μανωλίκα, που επίσης, με χαρά, είδαμε να παρακολουθεί την παράσταση και να καταγράφει σκηνές με το κινητό της.

Συστήνουμε, λοιπόν, ανεπιφύλακτα, την παράσταση. Μπορείτε να τη δείτε στις 28 Μαΐου, αλλά και στις 3 και 4 Ιουνίου 2017.

Το έργο

Ο «Πλούτος» είναι το τελευταίο από τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκε στο αθηναϊκό κοινό το 388 π.Χ για να διακωμωδήσει και να καταδείξει την άδικη διανομή του πλούτου και τις κοινωνικές ανισότητες, αποτυπώνοντας παράλληλα την έκπτωση των ανθρώπινων αξιών. Ο ποιητής αναδεικνύει την κοινωνία της εποχής του, που στη δίψα της για πλούτο μοιάζει ολότελα με την δική μας. Η Πενία αντιτίθεται σε αυτήν την επιθυμία για κατοχή υλικών αγαθών σε όλους τους πολίτες, ενσαρκώνοντας την ανάγκη που οδηγεί τον άνθρωπο στην καθημερινή σκληρή εργασία, με

μοναδικό σκοπό την ίδια την επιβίωση.

Στην κωμωδία αυτή ο Αριστοφάνης διακωμωδεί την κακή διανομή του Πλούτου, που, επειδή είναι τυφλός, πηγαίνει στους κακούς. Αλλά ένας χρηστός πολίτης, ο Χρεμύλος, μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα, περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το Δία, θεό Πλούτο, που μικρός τυφλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους. Ο Θεός Πλούτος λοιπόν ξαναβρίσκει το φως του, μετά την γιατρειά που του προσφέρουν ο Χρέμυλος με τον δούλο του. Εκείνος δίνει τα πλούτη του στους αγαθούς και τους κακούς τους κάνει φτωχούς. Στην κωμωδία αυτή ο ποιητής δε διακωμωδεί ορισμένα πρόσωπα, αλλά και καταστάσεις και άτομα, όπως στις "Εκκλησιάζουσες". Γι' αυτό με τις δύο αυτές κωμωδίες ο Αριστοφάνης περνά από την αρχαία στη μέση κωμωδία.

Ο «Πλούτος» είναι ένα από τα δημοφιλή θεατρικά έργα, που μέχρι σήμερα έχουν προσεγγίσει σπουδαίοι σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν με το Θέατρο Τέχνης στη θρυλική παράσταση του 1957, σε σκηνικά και κουστούμια του Γιάννη Μόραλη και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο Σπύρος Ευαγγελάτος (Αμφι-θέατρο, 1978), ο Γιώργος Αρμένης (θίασος «Σχήμα» του Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών, 1990), ο Σταμάτης Φασουλής (Εθνικό Θέατρο, 1994), ο Διαγόρας Χρονόπουλος (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2000), ο Μίμης Κουγιουμτζής (Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 2001) και ο Νίκος Μαστοράκης (θίασος «Εύμολπις», 2004), ο Διαγόρας Χρονόπουλος(Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 2010) και πέρσι (2016) ο Γιώργος Κιμούλης με το Γιάννη Μπέζο και τον Πέτρο Φιλιπίδη.

Φέτος ανεβαίνει η κατά Διονύση Σαββόπουλο εκδοχή του ΠΛΟΥΤΟΥ με πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη τον ίδιο. Ο κύκλος των παραστάσεων θα κλείσει στις 6 Οκτωβρίου 2017 στο Ηρώδειο.

Δείτε σκηνές από την παράσταση: